นางบำเรอจำยอม ผู้แปลเลดี้เกรย์ (หนังสือสภาพดี แต่สันกระดาษแต่ละด้านมีจุดน้ำตาล จากการเก็บไว้นาน)ขอคนรับได้ค่ะ

    'หลังจากเจ็ดปีผ่านไป เราสองคนจะเปลี่ยนสถานะจากคนที่ไม่เคยมีอะไรกัน
มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ยังไงคะ ส่วนฉัน.... ก็ให้เป็นคู่นอน นี่มันบ้าชัดๆ'

   อริสตานโดรค่อยๆ ยืดร่างสูงใหญ่ทรงพลังของเขาลุกขึ้นจากเก้าอี้ และสาวเท้าตรงมาหาเธอ เสมือนหนึ่งเสือดำขนมันวาวที่กำลังปรี่เข้าหาเหยื่อ ดวงตาเปล่งประกายออกทองคู่นั้นหรี่ลงเล็กน้อย ขณะมองตรงมาที่เธอ โดยมีเป้าหมายอยู่ที่เรียวปากสีชมพูนุ่มนิ่ม 

‘นั่นไม่ใช่ปัญหาของฉัน เพราะฉันมองว่าเธอมีเสน่ห์ออกจะตายไป’

‘คุณคิดแค่นั้นเองเหรอ คิดถึงแต่เรื่องราคะน่ะ? เอลล่าพูดลอดไรฟัน สายตาแสดงความรังเกียจเดียดฉันท์ชัดเจน

‘ถูกต้อง และราคะคือสิ่งเดียวที่เราทั่งคู่ควรคิดถึงมันต่างหากล่ะหวานใจ’

เขายกแขนขึ้นและไล้ปลายนิ้วเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจลงบนพวงแก้มเธอ
ขณะที่ดวงตาเธอมีเปลวไฟสีน้ำเงินแห่งความกราดเกรี้ยวลุกโชน ก่อนสะบัดหน้าหนีสัมผัสเขาอย่างแรง