โซ่สีดอกไม้/ นิมมานรดี (มือ 2 หุ้มปกใสฟรี)

โซ่สีดอกไม้/ นิมมานรดี/ พลอยวรรณกรรม/ 219 – 155(มือ 2 หุ้มปกใสฟรี)

เขาได้รับมรดกเป็นเด็กสาวคนหนึ่ง... มรดกที่เขาไม่ต้องการ’
ผิวขาวราวน้ำนมของหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างเริ่มแดงเห่อจากสัมผัสปลุกเร้า
แม้‘ ชลธิศ เอกอุฬาร’ เสเพลย์บอยหนุ่มผู้ร่ำรวยจะยังมีสติรับรู้การกระทำของตัวเอง

แต่ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้ชายหนุ่มเสียการควบคุมตัวเองไปไม่น้อย 

เขาไม่สามารถอ่อนโยนและค่อยเป็นค่อยไปกับเรือนร่างนุ่มนิ่มได้อย่างที่ต้องการ

และกลิ่นกายสาวก็กำลังกระหน่ำสาดซัดอารมณ์หนุ่มให้เตลิดเปิดเปิง

‘ลัญฉกร’ คือบุตรสาวของคนสนิทของบิดาที่ต้องประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไป

พร้อมๆกับครอบครัวเขา เธอคือมรดกไม่พึงปรารถนาที่ถูกทิ้งเอาไว้ให้ชายหนุ่มรับผิดชอบ

ด้วยการส่งเสียเลี้ยงดู ตลอดเวลาที่ผ่านมา ชลธิศ คิดว่าการปล่อยให้หญิงสาวอยู่ลำพัง

ตามมีตามเกิด แล้วโยนเงินให้ใช้เป็นรายเดือน

คงจะช่วยตัดปัญหาไม่ให้เธอเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตของเขาได้

แต่เมื่อศัตรูทางธุรกิจเข้าใจผิดว่าเธอคือผู้หญิงคนสำคัญของเขา

เขาจึงจำเป็นต้องช่วยเธอ...ช่วยแบบไม่เต็มใจ!

เขาได้รับมรดกเป็นเด็กสาวคนหนึ่ง... แต่ตอนนี้เขากลับปรารถนาในตัวเธอ’
แม้เคยรู้จักกันเพียงชื่อ แต่เมื่อภัยมาถึงตัวผู้หญิงที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ ซ้ำยังเป็นลูกกำพร้า

ชลธิศ จึงจำเป็นต้องพาตัวเธอมาไว้ในที่ที่ปลอดภัย...

และเมื่อได้เห็นหน้าหวานๆ ผิวใสๆของเด็กในอุปการะ ก็ทำให้เขาได้รู้ว่า

    เด็กกะโปโลที่เขาเคยแสนจะรำคาญในวันก่อน

บัดนี้ได้เติบโตเป็นสาวสะพรั่งแถมยังมีเสน่ห์เย้ายวนใจผู้ชายไฟแรงสูงอย่างเขา

จนไม่สามารถต้านทานความปรารถนาอันดิบเถื่อนได้

ดังนั้น ชลธิศ จึงตัดสินใจทันทีว่า ไม่มีที่ใดจะปลอดภัยสำหรับเธอไปกว่า

ที่ว่างข้างๆกายเขาอีกแล้ว  และเขาก็ตั้งปณิธานเอาไว้แล้วว่า...

ลัญฉกรจะต้องอยู่เป็นเด็กในปกครองของเขา

คอยหล่อเลี้ยงเปลวอารมณ์อันร้อนเร่าของเขาให้ลุกโชน

แม้ว่าจะต้องล่ามตัว พันธนาการหัวใจเธอเอาไว้ที่นี่จนชั่วชีวิต

คุณธิศ คุณเมาแล้ว ปล่อยลัญ” เมื่อพยายามผลักไสร่างหนาใหญ่อย่างไร้ผล

เป็นครั้งที่สาม ลัญฉกรก็กล้ำกลืนยอมแพ้
หญิงสาวปล่อยตัวให้ชลธิศปลดปล่อยอารมณ์หลายหลากประดังประเดลงสู่เรือนร่าง

เธอไม่กล้าลืมตาขณะรู้สึกว่าเสื้อผ้าถูกกระชากออกจากร่างด้วยความรีบร้อน

“ผมจะแสดงให้คุณเห็น ว่าผู้ชายอย่างผมก็ไม่ได้น้อยหน้าใคร”

ลัญฉกรมีเวลาแค่ส่ายหน้าและทุบแผงอกกว้างประท้วงไปครั้งเดียวเท่านั้น

ชลธิศ อุ้มร่างที่เหลือเพียงชุดชั้นในตัวน้อยวางลงบนเตียงอย่างร้อนรน

เสียงครางผะแผ่วดังอีกครั้งเมื่ออาภรณ์สองชิ้นสุดท้ายหลุดออกจากร่างขาวผ่อง

ลัญฉกรหลับตาแน่น ไม่เข้าใจตัวเองว่ากำลังครางประท้วงและเอื้อมมือไปไขว่คว้าสิ่งใด

ร่างบางที่กำลังบิดเร่าสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกร่างหนักทาบทับลงมาในสัมผัสเปล่าเปลือย

เผลอลืมตาขึ้นมาก็เห็นเแต่เพียงกลุ่มผมสีดำสนิท “คุณธิศ”

มาแล้ว วรรณกรรมโรมานซ์แนวเด็กสาวในอุปการะของผู้ปกครองหนุ่มรูปหล่อ

ที่มีอารมณ์ปรารถนาหึงหวงร้อนแรง ไม่รู้จะพูดอะไรมาก เอาเป็นว่าหยิบเถอะค่ะ

แล้วสาวๆจะอยากเป็นเด็กในอุปการะของคุณธิศเหมือนกับดิฉัน”

รองสนิท ณ สงขลา บรรณาธิการที่ปรึกษา