กับดักรักนางมารร้าย / s.lucky clover

กับดักรักนางมารร้าย / s.lucky clover / ทัช / 280 – 196

“พี่ปราชญ์ได้โปรด…” ไอยวริญเอื้อมมืออันสั่นเทาไปจับเขาหวังจะร้องขอความเมตตา

“ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเรียกฉันว่าพี่ปราชญ์ คำนี้ไม่ได้มีไว้ให้เธอเรียก”

หัวใจของหญิงสาวกระตุกสั่นอย่างเจ็บปวดแต่ต้องทนกล้ำกลืนความเจ็บนั้นเอาไว้ 

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ บอกตัวเองว่าอย่าให้น้ำตาไหลออกมาให้คนตรงหน้าหยามเหยียดได้ เพราะน้ำตาของเธอไม่มีค่าเลยสำหรับขา

“ฉันขอโทษ แต่ได้โปรดอย่าทำแบบนี้ อย่ายกฉันให้ใครเลย”

หญิงสาวขอร้องชายหนุ่มอย่างน่าสงสาร แต่ก็ไม่อาจทำให้คนใจร้ายนั้นเมตตาได้

“ไหนเธอบอกว่าอยากลองรสชาติใหม่ๆ  นี่อุตส่าห์สงเคราะห์ให้ลองหลายๆรสชาติ

มันไม่ดีหรือไง ฉันว่าคงจะมีใครสักคนล่ะที่ทำให้เธอติดใจได้”ชายหนุ่มพูดพร้อมยิ้มเยาะเย้ย เธอคลานเข้าใกล้ร่างของนักปราชญ์แล้วก้มลงกราบแทบเท้าของเขาพร้อมกล่าวเสียงสะอื้น

“ฉันขอโทษ ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วยนายหัว”

นักปราชญ์ มองคนที่ก้มกราบอยู่ที่ปลายเท้าของตนด้วยความตะลึง แต่จะให้เขาสงสาร

หรือยอมยกโทษให้กับทุกสิ่งที่ไอยวริญได้ทำลงไป มันคงจะง่ายเกินไป เพราะสิ่งต่างๆที่หญิงสาวได้รับมันยังน้อยกว่าความเจ็บปวดของเขาและพจรินทร์ เมื่อคิดได้ดังนั้นชายหนุ่มจึงชักเท้ากลับอย่างไม่ใยดี

“ได้ ฉันจะยกโทษให้กับความปากดีของเธอครั้งนี้ แต่อย่าเพิ่งดีใจไปเพราะเธอ ยังต้องได้รับบทลงโทษอีกเยอะ”