หนี้สวาทนางหงส์ / มัสยาดารี

หนี้สวาทนางหงส์ / มัสยาดารี / สนพ.จอย บุ๊ค / 199 – 140

“แล้วไง เธอรู้จักฉันดีพอหรือยังล่ะ หรือว่าถูกใจแล้วกับผัวคนนี้

อยากจะได้ฉันเป็นผัวจนตัวสั่นไม่ใช่เหรอ เอาสิอยากทำอะไรฉันก็เชิญ

ฉันจะเป็นพ่อพันธุ์ลูกของเธอให้ แต่อย่าหวังว่าฉันจะมีใจให้คนหลอกลวงอย่างเธอ” 

“อย่าพูดกับหงส์แบบนี้นะ พี่สิงห์เป็นลูกหนี้ ลืมไปแล้วรึไง” 
ความโกรธที่ถูกเขาดูหมิ่นศักดิ์ศรี ทำให้หงส์นรีลืมตัวตวาดแว้ดออกไป

และนั่นก็เหมือนราดน้ำมันเข้าไปในกองไฟที่คุกรุ่นให้ลุกโชติช่วงจนยากจะดับได้ 

“ไม่ลืม และฉันไม่มีวันลืมหน้าที่ของฉันด้วย หน้าที่ทำลูกให้เธอภายในหนึ่งปี ฉันจะต้องทำให้ได้ เราจะได้หย่ากัน เพราะฉันทนอยู่กับคนหลอกลวงอย่างเธอไม่ได้หรอก” 
ร่างบางถูกกระชากเข้าหา มือหนาจับบ่าเธอเขย่าจนหงส์นรีหัวสั่นหัวคลอนไปหมด 
“ฉันจะเป็นพ่อพันธุ์ให้ลูกของเธอ อย่าอ้อนวอนทีหลังแล้วกัน ว่าฉันกระทำรุนแรงเกินไป

เพราะฉันรู้ดีว่าเธอชอบความรุนแรงขนาดไหน” 
ร่างในชุดเจ้าสาวถูกเหวี่ยงลงบนเตียงกว้าง ร่างใหญ่ตามดึงรั้งชุดเจ้าสาวแสนสวยออกรุนแรง

เรียกเสียงประท้วงจากหงส์นรีเพราะเนื้อผ้าบาดผิวกายของเธอจนแดงช้ำไปหมด 
“พี่สิงห์ หงส์ไม่ชอบแบบนี้” 
“เหรอ...อย่าปฏิเสธให้ยากเลย เธอหลอกฉันได้เหมือนฉันเป็นควายโง่ตัวเดียวที่ยืนให้เธอหลอก แต่มันจะเป็นการโง่ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของฉัน

ไม่ว่าเธอจะพูดยังไงฉันจะไม่หลงเชื่อคำหลอกลวงของเธออีกแล้ว” 
ชุดเจ้าสาวถูกกระตุกออกจนพ้นร่าง กลิ่นดอกซากุระที่ฝังลึกเข้าไปในหัวใจของสิงหนาท

ยังคงหอมกรุ่นดังเดิม ผิวของเธอก็ยังคงเนียนเรียบลื่นราวกับผ้าแพรเนื้อดี

อารมณ์ของสิงหนาทกำลังจะแปรเปลี่ยน เมื่อได้ยลโฉมและกลิ่นหอมรวยรินที่ส่งมาจากนางหงส์ ซอกคอหอมกรุ่นถูกปากและจมูกซุกไซ้ สูดกลิ่นความหอมจากกายนุ่มเข้าปอด ทั้งหอม ทั้งหวานทุกอย่างยังคงเป็นเช่นเดิม